zatracać się
Смотреть что такое "zatracać się" в других словарях:
zatracać się – zatracić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić orientację, gubić się w czymś; oddając się czemuś całkowicie, tracić poczucie rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatracił się w stosach dokumentów i korespondencji.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatracaćam, zatracaća, zatracaćają, zatracaćany {{/stl 8}}– zatracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatracaćcę, zatracaćci, zatracaćtrać, zatracaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} przestawać się czymś odznaczać; wyzbywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upadlać się – upodlić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się podłym, niegodziwym, nikczemnym, złym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upadlał się przez nieustanne kłamstwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynaradawiać się – wynarodowić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić świadomość narodową, zatracać cechy, które decydują o odrębności narodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Emigrujące osoby wynaradawiają się i zrywają wszelkie kontakty z ojczyzną. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… … Słownik języka polskiego
perspektywa — ż IV, CMs. perspektywawie; lm D. perspektywayw 1. «przedstawienie trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie zgodnie z prawami widzenia» Teoria perspektywy. Obraz z perspektywą. ∆ Perspektywa barwna «zjawisko wykorzystywane w kompozycji… … Słownik języka polskiego
ubezdźwięczniać — ndk I, ubezdźwięczniaćam, ubezdźwięczniaćasz, ubezdźwięczniaćają, ubezdźwięczniaćaj, ubezdźwięczniaćał, ubezdźwięczniaćany ubezdźwięcznić dk VIa, ubezdźwięczniaćnię, ubezdźwięczniaćnisz, ubezdźwięczniaćnij, ubezdźwięczniaćnił,… … Słownik języka polskiego
twardnieć — ndk III, twardniećeję, twardniećjesz, twardniećej, twardniećniał, twardniećeli 1. «stawać się twardym, nieelastycznym, sztywnym, nie uginającym się pod naciskiem» Zaprawa murarska dość szybko twardnieje. Ziemia twardnieje od mrozu. przen. Czyjeś… … Słownik języka polskiego
chamieć — ndk III, chamiećeję, chamiećejesz, chamiećej, chamiećmiał, chamiećeli pot. «stawać się chamem; zatracać kulturę, dobre wychowanie, maniery; ordynarnieć» Łatwo chamieli pod wpływem alkoholu … Słownik języka polskiego
